Pierwsi osadnicy w Jackowie - taką nazwę nosiła miejscowość w pierwszych latach po wojnie, osiedlili  się w 1945 roku. Głównie byli to Polacy powracając z przymusowych robót w Niemczech. Zawierucha wojenna spowodowała, że na tych ziemiach znaleźli swój nowy dom. Kolejna fala osadników przybyła w ostatnich miesiącach 1945 roku i przeciągnęła się do pierwszych miesięcy 1946 roku. Była to głównie ludność z miejscowości leżących w obecnym województwie mazowieckim.

Napływ mieszkańców spowodował konieczność utworzenia szkoły, która  rozpo­częła działalność wiosną 1946 roku. Zaję­cia szkolne prowadziła wówczas higienistka zatrudniona w Domu Dziecka. Wiosną 1947 roku szkołę zorganizowano w budynku poniemieckiej szkoły. Zajęcia odbywały się w jednej sali lekcyjnej, gdzie uczyły się wszystkie dzieci ze wsi jak i z  Domu Dziecka. Rok później Dom Dziecka przeniesiono do Darłowa, a zajęcia szkolne prowadził nauczyciel, pan Swędrowski. Od 1949 roku opie­kę nad placówką objął pan Tłuszczak. Zajęcia odbywały się na dwie zmiany- młodsze dzieci do klasy IV uczęszczały w zajęciach do południa, natomiast uczniowie klasy V i młodzież w zajęciach popołudniowych.

W kolejnych la­tach funkcję kierownika a później dyrektora pełnili: pani Kaczmarek oraz pani Pigoń. Szkoła prowadzi naukę w zakresie sześciu klas i zostaje przeniesiona do budynku po strażnicy WOP.

We wrześniu 1952 roku do szkoły przybywają absolwenci X klasy Liceum Ogólnokształcącego po rocznym kursie pedagogicznym z Wąbrzeźna, dawne województwo bydgoskie. Kierownikiem szkoły zostaje pan Józef Czaplewski. Szkoła podstawowa od tego momentu jest siedmioklasowa i liczy 67 uczniów, którzy uczą się w klasach łączonych. Co niektórzy uczniowie byli w wieku ówczesnych nauczycieli. Szkoła od początku swojego istnienia borykała się z brakiem pomocy naukowych które w dużej mierze były wykonywane samodzielnie. Budynek szkoły wielokrotnie przechodził  remonty i przebudowę  w celu adaptacji na potrzeby szkolne.

Nauczyciele spotykali się, z wielką życzliwością mieszkańców którzy, to m.i.n przygotowywali dla nich obiady. Przez krótki czas kierownikiem szkoły zostaje pani Halina Gainska po której przeniesieniu   ponownie  funkcje kierownika przejmuje J. Czaplewski.

W 1954 roku poziom organizacyjny szkoły zostaje obniżony do VI klas. Uczniowie klasy VII dojeżdżają do szkoły w Rusinowie. Cztery lata później ponownie powstaje VII klasa.

W 1962 roku kierownikiem szkoły zostaje pan Śliwiński. Jesienią 1963 roku Przedsiębiorstwo Przemysłu Zbożowo-Młynar­skiego PZZ w Poznaniu rozpoczęło budowę nowej szkoły, którą oddano do użytku rok później.

Warunki pracy ulegają poprawie a szkoła otrzymała dotacje na zakup pomocy naukowych    i sprzętu.   Wzrosła ranga wychowania fizycznego. Reprezen­tanci szkoły zajmowali pierwsze miejsca w zawodach. Zdobyli wiele tytułów mistrzów   powia­tu.

W 1972 roku funkcję dyrektora szkoły obejmuje pan Henryk Piróg. Szkoła boryka się   z brakiem nauczycieli,  co powoduje konieczność łącznia klas. 1 września 1973 roku do szkoły przychodzi 153 uczniów, co jest szkolnym rekordem. W 1976 roku szkoła przejęła dzieci z Naćmierza. Filia Naćmierz przestała istnieć. W szkole pracuje 7 nauczycieli. W 1984 roku rozpoczęto rozbiórkę starej szkoły. Szkoła dysponuje jedynie małym pawilonem z czterema klasami lekcyjnymi. Ze względu na brak sal lekcyjnych klasy I, II i III zostały przeniesione  do Rusinowa.

Rok 1986 przynosi kolejne zmiany, nowym dyrektorem szkoły zostaje pan Ludwik Modliszewski. Szkoła otrzymuje pierwszy w swojej historii  komputer ZX spektrum i to zapoczątkowało  działalność koła komputerowego.

Trwają prace przy budowie nowej szkoły. Wsparcia udzielali także rodzice, którzy niejednokrotnie pracowali na swoim własnym sprzęcie. Uroczyste otwarcie nowej szkoły nastąpiło w 1988 roku. Młodzież otrzymała 4 sale dydaktyczne, 2 pracownie, kuchnię, szatnię, a nauczyciele 6 mieszkań. Dużą pomoc w budowie okazało Okręgowe Przedsiębiorstwo Przemysłu Zbożowo-Młynarskiego w Poznaniu, finansując w połowie koszty inwestycji (90 milionów ówczesnych złotych). W zamian, szkoła stanowiła bazę kolonijną dla dzieci pracowników przedsiębiorstwa.

Kolejnym dyrektorem zostaje pani Aleksandra Łosińska-1990 rok. Trwają  prace przy budowie hali sportowej (pierwsza w gminie) i kolejnych dwóch sal lekcyjnych, którą ukończono w 1991 roku. Rok 1994 przynosi zmianę na stanowisku dyrektora, zostaje nim pan Bogdan Niewiński.  Od 2003 roku w Jarosławcu działa Zespół Szkół, w skład któ­rego wchodzi Szkoła Podstawowa i Gimnazjum. Dyrektorem Zespołu jest pani Anna Fikier, a organem prowadzącym - Urząd Gminy w Posto­minie.

Tyle mówi historia o losach budynku szkoły, jej kierownikach i dyrektorach, nauczycielach. Ale szkoła to przede wszystkim uczniowie i to oni tworzyli historię tej szkoły swoimi dokonaniami i osiągnięciami. Jak mówią kroniki szkolne uczniowie „od zawsze" aktywnie brali udział w konkursach i olimpiadach wiedzy i sportu różnych szczebli, bardzo często zajmując czołowe lokaty i zdobywając najwyższe trofea. Wielu absolwentów szkoły skończyło studia i dzisiaj są nauczycielami lekarzami, inżynierami, oficerami wojska, duchownymi, policjantami. Wielu zostało prywatnymi przedsiębiorcami, a większość, co jest chyba najbardziej istotne, po prostu porządnymi ludźmi.